آسیب شناسی برنامه های تلویزیونی با موضوع هنرهای تجسمی با مطالعه موردی برنامه های شبکه چهار سیما از دهه هشتاد

چکیده عنوان این پژوهش آسیب شناسی برنامه های تلویزیونی با موضوع هنرهای تجسمی با مطالعه موردی برنامه های شبکه چهار سیما از دهه ی هشتاد(برنامه ی منشور) بود و هدف از این پژوهش آن بوده است که آسیب شناسی برنامه های تلویزیونی را با موضوع هنرهای تجسمی انجام دهد و در کنار تحلیل و ارزیابی برنامه های تولید شده خلاء و کمبودهای این حوزه را شناسایی و نتایجی که به بارخواهد آورد را بسنجد. همچنین به ضرورت های جامعه نسبت به آموزش هنرهای تجسمی در رسانه ی تلویزیون بپردازد. روش انجام این پژوهش به این صورت بوده که در مرحله ی اول با فیش برداری و جمع آوری داده ها و تجزیه تحلیل فیش ها ویافته ها،و در مرحله بعد نتیجه گیری از آنها به دو روش علّی و توصیفی در تحلیل داده ها استفاده –شده است. یافته های تحقیق بر سه محور ساختار رسانه ای، ساختار محتوایی و ساختار تکنیکی و فرمی استوار است و با تجزیه و تحلیل برنامه های تلویزیون (برنامه ی منشور) با مدل کیت سلبی و رانکاودری و با توجه به سه محور رسانه ای، تکنیکی و محتوایی مذکور مشخص شد که قرارگرفتن اکثر برنامه های حوزه ی هنرهای تجسمی در طبقه ج و د سبب شده تا با صرفه جویی در اعتبارات این برنامه هاو کاهش هزینه ها از ساختار روایت نمایشی که تاثیرگذارتر بوده استفاده نشود. و همچنین عدم استفاده از مشاوره ی مناسب کارشناسان در ساختار تکنیکی و زیبایی شناسی در ساخت برنامه ها و همچنین مدت زمان کوتاه این برنامه هاو قرارگیری نامناسب در کنداکتور پخش که از دیدگاه-های رسانه ای ناشی می شود سبب شده که برنامه ساز به اهداف برنامه های تلویزیونی که تغییر رفتار در فرد و جامعه بود، نرسد. کلیدواژه ها: آسیب شناسی، برنامه های تلویزیونی، هنرهای تجسمی، شبکه چهار سیما